SAN FRANCISCO’NUN HOŞGÖRÜ RUHUNUN KAYNAĞI

31 Ekim 2020 Okuma süresi: 7dk, 59sn

San Francisco, hayatın her kesimini kabul etme konusunda uzun zamandır süren bir üne sahiptir ancak gittikçe seçkinlere daha fazla hitap eden bu şehrin ilerici, açık fikirli tavrı hayatta kalabilecek mi?

San Francisco Sokaklar? — San Francisco Sokakları

BÜYÜK MERAK

Kuzey Kaliforniya’nın kültür merkezi San Francisco her zaman bir uygunsuzluk şehri olarak biliniyordu.

Sakinlerin Viktorya tarzı evlerini pastel tonlarda veya gökkuşağının tüm yelpazesinde boyadıkları bir yer; Mayıs’ın her yıl düzenlenen Bay to Breakers yarışı; pastırma dilimleri veya tek boynuzlu atlar gibi giyinerek (bazen tamamen çıplak olarak) tayt ve pazen içinde yemek, uyluk çizme ve kazaklar kadar rahattır. Ancak son on yıllarda, yakınlardaki Silikon Vadisi’nin finansal vaatleriyle cezbedilen teknoloji işçileri baskını, San Francisco’nun özgür ruhlu doğasına meydan okudu, zaten tuhaf olan San Francisco kiralarını ve günlük fiyatları şişirdi, yaşam maliyetlerini ulusal bütçeden ortalama %25 daha yükseğe çıkardı. Bu yüksek ücretler şehrin birçok sanatçısını, yazarını ve uzun süreli sakinlerini kovuyor. Konut kıtlığı aynı zamanda evsiz vatandaşların artan sayısının da kısmen sorumlusu iken birçoğu düzenli işlerde çalışıyor, ancak elit kesime gittikçe daha fazla hitap eden bu şehirde yine de ayağa kalkamıyor. Bu fazla eşitsizlikle birçok kişi San Francisco’nun ilerici, açık fikirli tutumunun ayakta kalıp kalamayacağını merak ediyor.

SERVET ARAYIŞI SAN FRANCISCO’YU BİR GECEDE NE HALE GETİRDİ?

Şehir turu rehberi ve amatör San Francisco tarihçisi Amster “San Francisco ilk günden beri bir değişim şehri.” dedi. “California’da Altına Hücum gerçekleştiğinde gelip şehrimizi mahveden bu insanlara bakın. Artık kalacak yer bulamıyoruz. Fiyatlar yükseliyor. Bunları 1849\’dan beri söylüyorlar.”

Amster haklı. 1848’de James W. Marshall, şu anda Karayolu 49’da (San Francisco’nun yaklaşık 210 km kuzeydoğusundan) altını keşfettiğinde, o zamanlar küçük olan şehrin nüfusu patladı.

Yalnızca o ilk yıl içinde ABD’nin dört bir yanından ve yurtdışından on binlerce insan, hepsi servet arayışıyla San Francisco Körfez Bölgesi’ne akın etti. Birçoğu, daha iyi bir şey vaadi ve kendilerini tamamen yeni yollarla yeniden keşfetme şansı için eski hayatlarını terk ederek risk alan kişilerdi.

San Francisco, neredeyse bir gecede patlama mahallesine dönüştü. Yani kumarhanelerin ve genelevlerin yaygınlaştığı; erkek nüfusun kadınlardan çok daha ağır bastığı, kanunsuz bir yer oluverdi. Bu engebeli ve asi doğa, bir dizi risk alan kişiyi cezbetti: yazar ve mizahçı Mark Twain gibiler; İrlanda doğumlu “İspanyol” dansçı Lola Montez ve şehrin Ghirardelli Çikolata Şirketi’nin kurucusu, öncü bir iş adamı olan İtalyan göçmen Domenico Ghirardelli. “Her şey yolunda” tavrı, 170 yılı aşkın tarihi boyunca şehrin arama kartı olarak kaldı.

BÜYÜK İMPARATOR JOSHUA ABRAHAM NORTON

1950’lerde şehrin caz kulüplerine ve kahvehanelerine sızan edebi fikirli bohemlerden, hippi hareketinin doğmasına yardımcı olan 1960’ların Haight-Ashbury karşı kültürüne ve 1970’lerin eşcinsel hakları hareketine, güçlü bir liberal fikirlilik duygusu ve ilerici düşünce, San Francisco’nun günümüz dokusuna dokunmuştur. Ancak San Francisco’nun tarihinde şehri ve onun hoşgörü ahlakını herkesten daha iyi kişileştiren bir figür var: Joshua Abraham Norton, kendini “Norton I, Birleşik Devletler İmparatoru” ve daha sonra “Meksika’nın Koruyucusu” ilan etti.

Amster, “İmparator Norton normalden derin ve aynı zamanda gerçek bir eksantrikti” dedi.

İmparator Norton’un Fantastic San Francisco Time Machine turları, şehrin şehir merkezinin sokaklarında ve son zamanlarda Embarcadero sahilinde yaklaşık on yıldır liderlik ediyor.

İngiltere doğumlu Joshua Abraham Norton, San Francisco’ya ilk olarak 1850’lerde geldi. Kısa sürede emtia piyasalarında ve emlakta rahat bir yaşam sürmeye başladı. Ancak, çok geçmeden her şeyi bir hastalıkla kaybetti.

Peru pirincine kader yatırımı. İflas etti ve iflas etti, Norton birkaç yıllığına kimse nerede olduğunu bilmeyecek şekilde ortadan kayboldu. Sonra 17 Eylül 1859\’da yeniden ortaya çıktı (kendisinin biraz daha çılgın bir versiyonu da olsa), San Francisco’nun Daily Evening Bulletin gazetesinin ofisine girip, editör George Fitch\’e, Birleşik Devletler’in büyük çoğunluğunun isteği ve arzusu üzerine kendisini Birleşik Devletler’in İmparatoru ilan eden bir bildiri teslim etti. Fitch bildiriyi o akşamki gazeteye yazdırdı ve çok geçmeden yeni bir San Francisco efsanesi doğdu.

SAKIN FRISCO DEMEYİN!

Amster, konuklarına her turda karakteriyle performans sergileyerek “21 yıl boyunca San Francisco sokaklarını yönettim.” diyor. “Restoranlar bana her zaman en iyi koltukları veriyordu, toplu taşıma araçlarını ücretsiz kullanıyordum ve düzenli olarak katıldığım tiyatroya her girdiğimde insanlar ayağa kalkıp eğiliyorlardı.” Amster daha sonra imparatorun kendi hazine tahvillerini garantisiz olarak nasıl bastırdığını, şehir çapındaki barların ve yemek işletmelerinin düzenli olarak yasal ihale olarak kabul ettiğinin hikayesini paylaşıyor; San Francisco\’nun kısaltması olarak (iğrenç) “Frisco” kelimesini kullanan herhangi birinin 20 sterlin para cezası ile karşı karşıya kalacağını ilk ilan edenin Norton\’un kendisi olduğunu açıklıyor.

“BÖYLE OLAN BAŞKA ŞEHİR BİLMİYORUM”

Yürüyüş boyunca tura katılanlar, imparatorun ne kadar zeki olduğunu ve yakında ne kadar sevildiğini anlamaya başlar. Kentin günlük yaşamında değişmez bir figür olduğunu öğrenirler: eşitliği savunmak için halka açık duruşmalarda görünmek, yerel halkın ilgisini çekmek ve sürekli olarak o zaman için oldukça ilerici olan bildiriler yazmak; bunlara Afrikalı-Amerikalıları, tramvaylara binme haklarını savunmak ve Çin karşıtı söylemlerle savaşmak dahil.

“Çok adil davrandı,” dedi Amster, Yahudi doğumlu Norton\’un her Cumartesi şehrin hala faaliyette olan Cemaati Emanu-El\’e katıldığını söyledi.  “Fakat sonra her Pazar kiliseye giderdi,” diye ekledi Amster gülerek. “Bir dinin diğerini kıskanmasını istemiyordu.”

Tarafsız tavrıyla yerli Amerikalıları ve kadınları savunmasını, kolayca kendine özgü ve alışılmadık olarak adlandırılabilecek bir kişiliği de içeren İmparator Norton, San Francisco’nun her zaman olduğu şeyi temsil ediyordu. Amster, “Onun gibi bir adamın buraya gelip kendini yeniden keşfedebileceğini gören herkes “Tamam” diyor. Eğer bu sensen, sen busundur.” bunun gibi başka bir şehir bilmiyorum. ” açıklamalarında bulundu.

Bu hoşgörü ve kabul nitelikleri vatandaşlarını kendi yollarını yürümeye teşvik etme eğilimiyle birlikte hem şehrin patlama günlerinde hem de İmparator Norton gibi efsanevi figürlerde pekiştirilmiştir. Ayrıca şehrin sürekli değişen demografisi ve kamu politikalarına rağmen San Francisco’nun en sıra dışı özelliklerinden bazıları olmaya devam ediyor.

SF Cacophony Society gibi yerel kuruluşların çalışmalarında görülebilirler,

Yıllık Sevgililer Günü Büyük Yastık Dövüşü ve orijinal Burning Man (nihai özgür düşünenler festivali) gibi etkinliklerden sorumlu rastgele bir grup kişilerde görülebilirler; Muni Diaries gibi hikaye anlatan topluluklarda, San Francisco’nun kötü şöhretli toplu taşıma sisteminde yer alan ve iyilik eylemlerinden aktivizme kadar rastgele olayların hem canlı hem de çevrimiçi öykülerini paylaşan kültlere sahip yerel bir drag kraliçesi Peaches Christ gibi değerli San Francisco şahsiyetlerinde ve daha nicelerinde görülebilirler. Femlins (Gremlins) ve Drag Becomes Her (Death Becomes Her) gibi film parodi etkinlikleri, şehirdeki en popüler biletlerden bazıları.

GELENEKLERİ YARATMAK ADINA FAZLA MESAİ

“Karışık hissedeceğini düşünüyorum,” dedi Amster. “Derinlerde imparator bir iş adamıydı, hatırlayın. Muhtemelen şehrin niş barlarını ve tiyatro sahnesini, mali başarılarıyla birlikte takdir ederdi, ama her şeyden çok işlerin adil olmasını ve sorunsuz işlemesini istiyordu. Bugünlerde şehirde daha az şanslı olanlara nasıl davranıldığı konusunda çok öfkelendiğine inanıyorum, ancak imparatoru biliyoruz, muhtemelen bunun için bir çözüm bulacaktır. “

Neyse ki bu tür sorunları çözmek için çalışan barışçıl ve açık bir şekilde bir araya gelmenin yeni yollarını bulmaya devam eden birçok San Francisco sakini ve kuruluşu var. Bu, iletişimi teşvik etmek için hafta sonları dizüstü bilgisayar kullanımını yasaklayan bir kafede yan yana oturan bir arkadaşla bir temizlik işçisi anlamına gelebilir; ya da şehrin gurme fast-casual restoranlarından birinde piliç çevirmek için yan yana sıraya giren kardeşler olabilir. “Şehirde değişim kaçınılmaz,” dedi Amster, “ama aynı zamanda, San Francisco olmakla ilgili yakın ve değer verdiğimiz şeyleri silmediğimiz sürece, iyi de olabilir: uyum eksikliği, çeşitlilik, yeniden icat ruhu. Birçoğumuz bu gelenekleri yaşatmak için fazla mesai yapıyoruz.”