RATTAZZO: MİLANO’NUN BİR KAHRAMANI
0

Yerli halkın çoğu, sokaktaki küçük barda bira satan yaşlı adamın Milano’daki özgürlükçü ruhun bir parçası olduğunun farkında değil. Fakat Rattazzo onlar için büyük emek verdi.

Milano’nun Ticinese semtinin sokaklarında yürüdüğünüzde, Parco delle Basiliche ve Piazza della Vetra gibi açık alanlarda serbestçe içki içen gençleri göreceksiniz. Bu birçok yabancı için garip bir manzaradır.

Milano’da her zaman böyle değildi: Etrafa sorun. Yerel halkın çoğu, halkın sarhoşluğuna karşı bu rahat tavrın 1960’larda Bar Rattazzo ve sahibi Pietro Rattazzo ile başladığını söyleyecektir.

Şimdi 70’lerinde olan Rattazzo, Chartreuse ve Aperol şişeleriyle hala tezgahın arkasında çalışıyor. Bar, 50 yılı aşkın süredir Milano’nun en ünlü karakterlerine hizmet etmesiyle ünlü.

RATTAZZO BARI

Rattazzo, “1961’de eşimle Bar Rattazzo’yu açtığımda, sadece bir enoteca (şarap barı) idi. Grappino (küçük bardak grappa) ve ailemin çalıştığı Piedmont’taki çiftliklerden ucuza aldığım diğer şarapları servis ederdik.” dedi.

Babası da bir şarap barı işletiyordu, bu yüzden aile işine devam etmek mantıklıydı.

Deneyimi karşılığını verdi ve işler iyi gitti. Küçük dükkan, 1960’ların ortalarına kadar, dramatik sosyal değişimlerin Bar Rattazzo’yu mütevazı mahalle barından Milano kültürünün yer altı mekanına dönüştürene kadar aynı şekilde devam etti. “Mahalle çok çabuk değişti. Bununla birlikte ben de değiştim,” dedi Rattazzo.

Rattazzo, sıcak yaz aylarında dışarıda tadını çıkarmak için buzdolabından ucuz paket biralar satmaya karar verdi. O zaman için bu yeni bir fikirdi. “Gençlerin parkın ve meydanın tadını çıkarmak için ucuz bira alabilecekleri bir yere sahip olmasının iyi olacağını düşündüm. Özellikle yaz ayları dört duvar arasında kim içmek ister ki?”

Sonraları fikir gözde oldu. Rattazzo menüye panino ve köfte ekledi. Ticinese’de yaşayan sanatçılar ve gazeteciler de burada yemek yemeye ve siyasi konuları tartışmaya başladı. 1950 yapımı Rebel Without a Cause filminin İtalyan başlığına atıfta bulunan Gioventú Bruciata veya Wasted Youth olarak biliniyorlardı.

Öğrenciler ve işçiler hem istihdamda hem de eğitimde mevcut duruma meydan okumaya başladılar. 1968 ve 1969’da, öğrencilerin üniversiteleri işgal ettiği ve işçilerin kuzeyde grev yaptığı döneme, şimdi Sıcak Sonbahar olarak anılan bir zamana kadar aynı şekilde devam etti.

RATTAZZO NASIL YER ALTI BARI OLDU?

1971’de Bar Rattazzo, Milan’ın aşırı sol hareketinin resmi olmayan merkezi olarak tanınıyordu.

70’ler boyunca, anarşistler, sosyalistler ve komünistler biralar ve ucuz yemekler üzerine manifestolar yazmak için bir araya geldiler. Devrimci yazar Mario Capanna, sokak sanatçısı Davide Tinelli ve Anarko-punk yazarı Primo Moroni, Bar Rattazzo’nun müdavimi haline gelen efsanevi Ticino sakinlerinden sadece birkaçı.

1970’ler sona ererken, dönemin idealizmi, 70’lerin sonu ve 80’lerin başındaki eroin salgını sırasında odak noktasını kaybetti. Bar Rattazzo yakınlarındaki parklar ve meydanlar giderek daha tehlikeli hale geldi; kaçışlar sürekli bir endişe kaynağıydı. En ünlüsü, kaçak gangster Renato Vallanzasca, “Il Bel René” (güzel çocuk René) Parco delle Basiliche’de gizlenmeye başladı. Zamana nüfuz eden kanunsuzluk havasını beraberinde getiriyordu.

“Bağımlılar dükkanımın hemen önünde kolye kapıyorlardı. Korkunç bir zamandı. Artık işler çok daha iyi,” dedi Rattazzo.

Buna karşılık, şehir gün batımından sonra parkları kapattı. Toplanacak bir yer olmayan mahalle, merkezini kaybetti ve hava karardıktan sonra suçluların onları taciz etmesiyle öğrenciler bir yerden başka bir yere taşınmaya zorlandı. Uyuşturucu kullanımının azalması ve suçun kontrol altına alınması 1990’lara uzadı.

2000’lerin başında, Armani ve Dolce & Gabbana gibi İtalyan markaları Ticinese’yi gençlere pazarlamak için bir Pazar olarak gördü. Ana cadde Corso di Porta Ticinese’yi bir moda merkezine dönüştürme umuduyla mağaza sahiplerini satın almaya çalıştılar. Rattazzo bütün teklifleri reddetti. Sonunda rahatladı ve mağazayı artık feshedilmiş moda markasına sattı. Sonra da parka birkaç metre daha yakın olan cadde Via Vetere’ye taşındı.

“Asla kapatmayı veya emekli olmayı planlamıyorum. Gençlerin yanında olmak beni genç tutuyor. Bu yüzden hala buradayım,” dedi Rattazzo.

GÜNÜMÜZDE

Günümüzde, bir zamanlar Milano’nun bir mekanı olan mahalle, aileler ve turistlerle doludur.

Çinli göçmenler bölgeyi restoran ve barlarla yeniden canlandırdı. Armani ve Dolce & Gabbana yollarına devam ettiler, ancak onların yerine Carhartt ve Camper gibi daha genç moda markaları var. Gençler de hala buradalar, Piazza della Vetra’nın merdivenlerinde takılıyorlar ve Parco delle Basiliche’nin bahçesinde ucuz bira içiyorlar.

Çoğu, sokaktaki küçük barda bira satan yaşlı adamın, şimdi keyif aldıkları özgürlük atmosferini besleyen bir efsane olduğunun farkında değil.

Sitemizde her hafta Türkiye’den farklı doğal güzellikler, bisiklet, kamp alanları, seyahat, seyahat haberleri ve birçok içerik yayınlıyoruz. Hatta sitemize kayıt olarak yazılarımızdan anında haberdar olabilirsiniz. Görüş ve önerilerinizi sosyal medya hesaplarımızdan bize bildirebilirsiniz.

Bu Yazıya Tepkiniz Ne Oldu?
  • 0
    be_endim
    Beğendim
  • 0
    alk_l_yorum
    Alkışlıyorum
  • 0
    e_lendim
    Eğlendim
  • 0
    d_nceliyim
    Düşünceliyim
  • 0
    _rendim
    İğrendim
  • 0
    _z_ld_m
    Üzüldüm
  • 0
    _ok_k_zd_m
    Çok Kızdım
İlginizi Çekebilir

Bültenimize Katılın

Hemen ücretsiz üye olun ve yeni güncellemelerden haberdar olan ilk kişi olun.